Παλιά Αθήνα
Ελληνικη Γαστρονομια
Καταλαβαίνω, πολλοί θα με μισήσετε και πολλοί με έχετε ήδη μισήσει που κατάφερα να περάσω την δυσκολότερη πόρτα εστιατορίου που υπήρξε ποτέ στον πλανήτη. Είναι και για εμένα τον ίδιο κάτι που έχω να λέω και να παραμιλάω για αυτά που είδα και έφαγα. Ο Ισπανός μαέστρος και πατέρας της Μοριακής κουζίνας Ferran Adria ήταν πλέον δίπλα μου! Ένα γεύμα αξέχαστο, στο πουθενά. Μια ώρα και μισή μακριά από την Βαρκελώνη, σε μια παραλία, ένα «σπιτάκι». Μπαίνεις και αντικρίζεις μια κουζίνα με καμιά 60ρια μαγείρους (!) να μαγειρεύουν για λιγότερα άτομα απ’ότι το προσωπικό.
Μοχίτο που το μασούσες σε κομμάτι φρέσκο από ζαχαροκάλαμο. Ελιά σφαιροποιημένη που περιείχε το πιο νέκταρ «λάδι» που δοκίμασα στη ζωή μου. Μια φούσκα παρμεζάνας, κάτι σαν παγωτό που το έτρωγες πριν λιώσει. Μια σελίδα από λευκό μαλλί τις γριάς με φρέσκα λουλούδια που το έκανες ρολό και το έτρωγες. Μια «φουσκοθαλασσιά» από παρμεζάνα που ρίχνεις από επάνω αποξηραμένα φρούτα του δάσους… Να πώ και άλλα; Δείτε λίγες εικόνες και μοιραστείτε μαζί μου την ανατριχίλα που μου προκαλεί η σκέψη ότι κατάφερα και πέρασα την πόρτα του El Bulli… και μάλιστα στο τελευταίο του μενού προτού κλείσει οριστικά…
Το μενού:
