Αργυρός – Vin Santo Mezzo 2002

Ποιος είπε ότι τα μαγικά γλυκά / επιδόρπια κρασιά τα βρίσκουμε μόνο στο Tokaj της Ουγγαρίας ή στο Sauternes της Γαλλίας;
Μπορεί να μην έχουμε χιόνι για να κάνουμε Ice Wine ή τον Βοτρύτη για να δημιουργήσουμε ευγενή σήψη, έχουμε όμως ήλιο! Σε αφθονία και μάλιστα τόση που μας ζηλεύουν οι περισσότερες χώρες. Η παρουσία λοιπόν του Ελληνικού αμπελώνα εδώ και αρκετά χρόνια είναι αισθητή. Από τα πολυβραβευμένα Vin Santo να ανοίγουν νέους δρόμους στο εξωτερικό και σε όλο και περισσότερες κάβες και άρθρα.

Το κτήμα του Αργυρού που είχα την τύχη να επισκεφτώ στην Σαντορίνη, έχοντας δοκιμάσει τόσες πολλές φορές τα  κρασιά που με είχαν μαγέψει, ήταν μια αληθινή εμπειρία. Κυρίως επειδή (μάλλον) περίμενα να βρω μια βιομηχανία κρασιού και τρελούς επιστήμονες σε εργαστήρια να δουλεύουν για να γίνει αυτό το αξιοζήλευτα γλυκό νέκταρ.
Αντιθέτως, μια μικρή αυλή με ένα σπιτικό σαλονάκι με χώρο να καθίσουν στριμωχτά  4 άτομα. Οι μεγάλες αυλές και οι συνεδριακοί χώροι γευσιγνωσίας με βραβευμένα construction design απλά δεν υπάρχουν. Εδώ μιλάει το προϊόν και η ψυχή του κρασιού. Τα βαρέλια στη σειρά σε ένα μικρό χώρο παραδίπλα. Θυμάμαι να ρωτάω με έκπληξη την κυρία που με υποδέχτηκε και έκανε την ξενάγηση: «Αυτά είναι όλα τα βαρέλια σας;». Έτσι φτάνουμε και στο συμπέρασμα της μικρής παραγωγής και της υψηλής (που εγώ δε θα το έλεγα βάση της ποιότητας) τιμής. Άλλωστε, η σχέση ποιότητας τιμής που απέδωσα θεωρώ πως του αξίζει με το παραπάνω.

Μύτη: Γλυκό του κουταλιού βερίκοκο, άμεση «αίσθηση» της γλυκύτητας λόγω των γλυκών χαρακτηριστικών που αποδίδει. Ελαφρώς πικάντικο.

Στόμα: Η οξύτητα κρύβεται πολύ καλά στη δομή του και το βαρέλι κρατά τον κεντρικό σπόνδυλο. Με την πρώτη δοκιμή δημιουργεί δύο εκρηκτικά στρώματα γεύσεων (λίγο δύσκολο να το περιγράψω!). Μοναδικό μπουκέτο να γεμίζει το στόμα με την έντονη γλυκύτητα του. Crème brûlée πορτοκάλι & μέλι. Συνδυάστε το με πικρή σοκολάτα και πιπέρι.

Διαβάστε επίσης:
Αργυρός Vin Santo 1988
Αργυρός Vin Santo 1989
Αργυρός Vin Santo 1998